incydent

incydent {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. incydentncie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdarzenie, zajście, epizod, wypadek – zwykle o negatywnym charakterze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Niemiły, niepokojący, krwawy incydent. Incydent na granicy. W podróży przydarzył mu się przykry incydent. Mecz odbył się spokojnie, bez incydentów. Wywołać jakiś incydent. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydarzenie mało ważne, marginalne, niemające większego wpływu na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Na szczęście był to tylko incydent. <łac.> {{/stl_10}}